Czerwony zbrodniarz

 

 Because red is bad...

 

W bluzie z Red is bad.

Wątpię, że znalazłby się jakiś Polak w XXI wieku, który byłby zdania, że komuniści byli dobrzy. Bo nie byli, to oczywiste. Trudno zmierzyć krzywdy, które wyrządzili naszym dziadkom i pradziadkom, a nawet rodzicom. Trudno ocenić, ile musieli wycierpieć nasi przodkowie, żebyśmy mogli teraz żyć tak, jak żyjemy. Wolni i niezależni od wschodniego sąsiada.
Myślę, że naszym zadaniem jest pamięć o nich. O ich wspaniałym poświeceniu i odwadze, o każdym, który za nas był skłonny oddać życie. Za nas i za ojczyznę.
To, co działo się na początku XX wieku, podczas obu wojen, trudno sobie wyobrazić. Trudno jest się z tym pogodzić i trudno będzie o tym zapomnieć nie tylko nam, ale i naszym dzieciom, czy wnukom.
Kiedy oglądamy filmy lub czytamy książki o historii wojen światowych, holocaustu, o Żydach, czy faszyzmie, widzimy okropne opisy i obrazy. Chociażby w "Kamieniach na szaniec" Aleksandra Kamińskiego, czy w twórczości Tuwima, Słonimskiego, czy Lechonia. Tę stronę historii odkrywają także filmy "Miasto 44", "63 dni chwały", czy "Pilecki" (dzisiaj premiera!).
Często słyszę od rodziców, jak to było za czasów PRL-u. Kiedy godzinami mama stała w kolejce po kawę i cukier, a pomarańcze i czekolada to słodycze, które jedli tylko w święta. Kiedy nie mogli wracać do domu po 22, a do szkoły chodzili w mundurkach. Kiedy zbierali ziemniaki w Państwowych Gospodarstwach Rolnych i nie dostawali za to zapłaty. Kiedy wszyscy we wsi mieli takie same meble, bo akurat takie przywieźli, a na inne nie było co liczyć. Kiedy wszyscy spotykali się na trzepaku, a nie na Facebook-u. A na dresy z Pewex-u stać było tylko dzieci sołtysa. Nieźle, co?

redisbad.pl

Republika- Biała flaga 

A biel i czerwień to już coś... :)